- 24.02.2013
- Автор: Илфат Фәйзрахманов
- Выпуск: 2013, №7 (20 февраль)
- Рубрика: Архив
Яшь чакларда кем генә җавапсыз яшерен мәхәббәткә тармый икән?! Кайвакыт аның каһарманнарыинде гаилә корып күңел тынычлангач та, искә төшеп, йөрәкне бимазалый.
Ирем миңа өйләнгәч тә, альбомындагы бар булган хатын-кыз сурәтен ертып-ертып яндырган. Ләкин мин андый эшкә бармадым. Яшьлек истәлекләрен юк итмәдем. Вакыт-вакыт ялгызым гына калганда, альбом актарып утырырга ярата идем.
Менә бервакыт шулай караватка җайлап утырып альбом карыйм. Күрше бүлмәдә балалар йоклап ята. Өй хуҗасы – әтиләре төнге сменада эштә. Ә мин хатирәләргә чумып утырам. Тәүге җавапсыз мәхәббәтемнең фотосурәте килеп чыкты. Ни гаҗәп, көненә ничә тапкыр сагынып искә ала торган кешем күптән онытылган икән бит. Шул хәлгә берәү шатланыр иде, ә мин азрак балавыз сыгып алдым. Сагынганга түгел, ә сагыну-саргаю сәбәбенең юкка чыгуына уфтанып.
Ишек ачылып ябылды шикелле. Мин каушап калдым. Сурәтне тиз генә мендәр япмасы астына тыгып куйдым. Ә япма – венгер батисты – үтә күренмәле икән бит. Мин бик эшлекле кыяфәттә, имеш, альбомны рәтләп утырам. Ә ирем кереп баскан да (эше бетеп күпкә иртәрәк кайткан) көлә. Мин кызарып чыкканмындыр инде, каушалгандыр. Ә ул үзбәкчә итеп (үзе белорус кешесе): «Хафа булма», – ди. Аннан инде урысча: «Бу әле фаҗига дигән сүз түгел, моннан күпкә мөшкелрәк хәлләр дә була. Ир кеше эштән арып кайта, ә җәймә өстендә – башка бер ят ир-ат. Җәймә астындагы башка ир-атның сурәте зур зыян китерә алмый», – дигән булды.
Катырак сүзләр ишетсәм, бу кадәр уңайсыз булмас иде. Бик озак уңайсызланып йөрдем ул чакта. Шуны искә төшереп көлә идек.
Кадрия КАДИРИ.
Питрәч районы, Татар тау иле авылы.
Комментарии